Pazartesi, Mayıs 23

Küresel Mutsuzluktan Muzdaribiz


Arkadaşımla eve geç kalmak üzere yolda hızla ilerlerken dönüp ona:
- Hayat benim için zor, dedim. Yani, bilmiyorum, mutsuzum işte. Sen mutlu musun ki. Kim mutlu ki?
- Sakin ol, dedi. Yani evet, haklısın. Bana kalırsa evrende küresel ısınmadan daha büyük bir problem var. Küresel mutsuzluk.
Anlamadan baktım suratına. Açıkladı.
- Yani düşün. Benim arabamı bir yere çarpmam, ona zarar gelmesi benim için büyük bir problem, büyük bir mutsuzluk sebebi. Bunun yanında bu seni hiç germez. Bu, seni mutsuz etmez. Herkesin irili - ufaklı, kendince problemleri var. Adam gelip 'Abi 250 milyonumu kaybettim ya...' dediğinde ona 'O da birşey mi! Ben geçen iki milyar çaldırdım." gibi saçma bir cevapla dönecek binlerce insan gösterebilirim. Ama 250 milyon herkes için aynı değerde değil, kiminin günlük harçlığı, kiminin aylık maaşının önemli bir kısmı. Sevgilisinden ayrılmış birine "Abi ne, evlenecek miydin? Turşusunu mu kuracaktın? Ben bir sene çıktım da ne oldu, bitti. Hep biter." gibi hiç işe yaramaz hayat hikayeleri ile dönerler. Herkesin derdi kendine büyük, herkes mutsuz bir yerde. Tek sorun bu mutsuzlukları, mutlulukları göremeyeceğimiz kadar göz önüne koyan depresif yapılarımızda.

Şu unutamadığım konuşmayı paylaşıp sonuna da; Adam haklı beyler, dağılın demezsem olmazdı.

5 yorum:

  1. iyi ki paylaştın çok doğru.. her cümleyi okurken başımı sallayarak doğru diyerek okudum..

    ayrıca uzun zamandır ilk cümlesi bu kadar güzel olan bir yazı görmemiştimm

    YanıtlaSil
  2. Aa çok garip hissettim. Yazıyı ilk yazdığımda giriş cümlesi bulamayıp cümlemin sonuna (gişişe bak) yazmıştım. Sonradan toparladım.

    Teşekkür ederim Mia'cim. Gerçekten doğrular..

    YanıtlaSil
  3. Gercektenn adamm haklıı dağılın kızlar :D

    YanıtlaSil
  4. "cidden..." diyesim geldi.

    YanıtlaSil