Pazar, Kasım 7

Saç Davası

İmkanı yok, birşeyler yazamam şu an. En azından mantık çerçevesinde. Birazdan, birazdan dediğim de 12'ye doğru evden çıkacağım. Mümine ile buluşacağım. Artık dersaneleri yürüme mesafemde o yüzden beş dakika erken çıksam yeterli, diye aklımdan planlar yapıyorum. Saçlarımı dün gece teyzeme ördürttüm. Şu an sevgili yarı bozuk balıksırtılarımla mutluyum. Neyse zaten açacağım gitmeden, amaç dalgalı olsundu. Kıyafetlerimin %90'ı ortada yok. "Yazlıkları da kaldıralım bu kadar işe bulanmışken" diyip kaldırıldılar ama o işin arasında kimse kışlıkları çıkartmayı akıl edemedi. Sonuç; dolabımda 5-6 üst, 3-4 alttan başka birşey yok. Herneyse, ayarlayacağım birşeyler işte.
Odam o kadar garip ki şu an. Yatağımın üzerinde laptopdayım şu an çünkü odamın %89'u yatak zaten. O kadar sinir bozucu ki. Ablamla aynı odayı paylaşıyoruz ve yayla gibi bir yatağımız var. Evdeki en mini boy odayı bize verince annemler olan bu. Ayı gibi mobilyalar. Odada 'sayıyorum' 4 adım anca atarım, hadi zorlarsak  5. Buna da alışırız modundayım artık ne diyim. Odamın içine de edildi anlayacağınız.


Dün 1.5 saat kadar teyzemin saçlarını düzleştirdim. Çoğ severim kendisini. Kimseye uğraşmam zaten kolay kolay. Tabii bunu, bunu demek için söylemedim. Kendisi bana bir itirafta bulundu da dün gece. Küçükken saçlarım kalçama kadar uzun, kıvırcık ve sapsarılardı. Küçüklük resimlerime baktıkca bir sevinirim bu duruma bir sevinirim bilemezsiniz. Bana onun kestilimesinin sebebi şöyle açıklandı hep:

-Kızım bütün vitamin saçlarına gidiyordu. Minicik kalmıştın, ne yapsaydık.

Hatta arada bir geçiştirmek için pohpohlardı annem.

-Yolda herkes çevirip "Ay ne tatlı şey buuu" diyordu. Nazar değiyordu kızıma sürekli hasta oluyordu. Ondan kestirttik

Ya yaaa. Ben bunları yerdim oolum. Dün teyzemle saç mevzunu konuşuyorduk işte, elimde düzleştirici küvetin merdivenine çıkmışken (teyzemin boy,, eyvah eyvah).

-Kızım basbaya bitlenmiştiniz işte.
-Ya yok ama o yüzden kesilmemiş vitaminlerim saçıma gidiyormuş.
-Hıı evet Merve sonra bitler de o vitaminleri yiyolardı. Kızım kaldırmışlar seni, bildiğin bitlenmiştiniz ablan da sen de.
-Ya hatırlıyorum ben bitlendiğimi falan ama ama o kadar, kesilcek kadar? Ama. :O
-Hemde ben getirmiştim o biti size. O zamanlar okula mokula gitmiyordunuz. Ben gidiyordum.
-...
-Ama ben de çocuktum şimdi yani elden ne gelir ki , dimi. Dimi teyzem.
-Teyze, herkes uyuyor, saçların elimde biliyon dimi ...

dsfsdfdsf
İşte böyle. Güzelim saçlarım gitti böyle bir bit davasına. Miniciktim yağ. Üzüldüm şimdi baya bir.

Her neyse beyler bayanlar. Ben şimdi hazırlanmaya gidiyorum. Saçlarım da dalgalı olmuş az önce açtım. Ne mutlu bana. Kendinize iyi bakın. Mutlu pazarlar. :)

5 yorum:

  1. Off ya küçükken annemde benim saçlarımı kestirmişti,çok ağlamıştım ve o günlerin etkileri kaldı bende :P
    Şimdi yapabildiğim tek şey saçlarımı belime kadar uzatmak :D

    YanıtlaSil
  2. Ben takıntı yaptım ya. Şu anda belimi geçiyor saçlarım kestirmeye kalbim dayanmıyor. :D

    Dalga geçmeyin ama :( göfdşg

    YanıtlaSil
  3. ahahahahahah vitaminsever bitler:'D
    Bence saç takıntısı hemen hemen bütün kızlarda var. Küçükken saçını kısacık yapmışlar öyle veya böyle, çoğumuzda da böyle bi' takıntı oluşmuş. Bana kreşte biri "erkek gibi olmuşun len hehe" demişti, çoğağlamıştım sonra da çocuğu ısırmıştım üzüntümden. O günden beri hiç kestirmedim, şu an 24 metre falan :p değil tabi ama benim de neredeyse belimde. Kız dediğin uzun saçlı olucak abi.

    YanıtlaSil
  4. Katıldım valla. Yalnız cidden ısırdın mı çocuğu. :D Hey Allahım. Ben de yapardım sanırım ya. Küçüklük resimlerime bakıyorum ilkde bi belde saçlar sarı sarı oy oy canım cicim modunda. Sonra bir doğum günü fotoğrafım var ölürsünüz. Küt saç ve tepeden devasa bir papatya tokayla yapılmış kuyruk. Bana kimsenin "ööö erkek gibi olmuşsun" demesine gerek kalmadı direk resimlere baktım dedim bir daha saçını kestirenin varya .

    YanıtlaSil