Kılıç Yedilisi

Tarot sever misiniz? Ben severdim.

Geçtiğimiz yaz Bursa'ya giderken otobüse binmeden önce dergi almak için bir büfeye dalmıştım. Dergilere bakarken Elele dergisinin tarot kağıtları ve açıklama kitapçığı verdiğini gördüm. Normalde okumayacağım bir dergi olmasına rağmen dayanamadım onu aldım. Daha sonra daha otubüste tarot kağıtlarıyla oynaşmaya başladım. Tek kart seçmeler falan. Eğlencesine.Sonrasında biraz anlayınca olayı, ablamla birbirimize ve arkadaşlarımızla aramızda bakmaya başladık. Bazen de yalnızken elime alır aklımdan bir isim geçirir kart seçerdim. Bazen bazı insanlar hakkında inanamayacağınız kadar doğru kartlar çıkar.

Bursa'dan sonra Antalya'ya geçtik. Evde canım sıkıldığından, elimden kartlarım düşmüyordu. Bir kişi. Bir kişinin adını tekrarlayarak içimden, sağ elimle yayıyordum kartları. Sol elimle çekiyordum. Ve yine aynı kart. Yine Kılıç Yedilisi. Yine. 5 kere üst üste...

Kartta askerlere ait kılıçları çalarak kaçan biri gözükür. Hırsız parmaklarının ucuna basarak sessizce yürürken farkedilip farkedilmediğini anlamaya çalışır.  Kısacası savaş meydanından askerlerin silahlarını çalarak kaçan biri. İçindeki duyguları birer birer söküp parmak ucunda kaçan bir adam. O gittiğinde, çıkarttığınız çorabı bile bıraktığınız yerde bulamayacağınız bir adam. Savunmasız bırakan ve acımasızca vuran. Kendini dibine kadar aptal ve hiçbirşeysiz hissettiren.

Kılıç Yedilisi: Artık tarotu sevememe nedenim.

Ve bu da benim ona yazdığım son yazı.